 |
| Van SUV |
 |
| Van SUV |
 |
| Van SUV |
 |
| Van SUV |
 |
| Van SUV |
donderdag 22 april 2010
Buffalo Bill's real legacy
Buffalo Bill, hero, visionary en nog wat meer. Maar in een land waar commercie aanbeden wordt, kun je een heel ander beeld over Buffalo Bill aflezen aan de artikelen die verkocht worden in de zeer uitgebreide souvenirshop (veel uitgebreider dan het museum).
Airport, finally
Met Peter, Ina, Paul op vliegveld. Ebelien is al vertrokken.
-- Post From My iPhone
-- Post From My iPhone
Location:Unnamed Rd,Denver,Verenigde Staten
woensdag 21 april 2010
Haim to Holland!
Om in de muzikale mood te blijven: na Tom's Diner direct door naar het optreden van Julian Casablancas (zanger van The Strokes) in Ogden Theatre. Helaas is het enige van Mr. Casablancas dat in ons geheugen gegrift zal blijven zijn (te) strakke groene, nee rode broek.
Wel memorabel: Haim uit L.A., de 'three sisters and two misters' in het voorprogramma van Mr. Casablancas. Kunnen we die niet naar Nederland halen voor een 'things to do in Holland when you're back from Denver and depressed about it' event?
Wel memorabel: Haim uit L.A., de 'three sisters and two misters' in het voorprogramma van Mr. Casablancas. Kunnen we die niet naar Nederland halen voor een 'things to do in Holland when you're back from Denver and depressed about it' event?
Found the Fonz!
Anderhalve week elke avond uit eten en dus denken dat je dat je al 'echt Amerikaans' gegeten hebt. Mooi niet.
Maar dat is vanavond mooi recht gezet. Op Colfax vonden we the perfect place: in Tom's Diner (ja, echt) zijn plastic mandjes geen hippe fashion accessory, ze 'zijn' gewoon. Net zo goed als de fifties er nog zestig jaar zijn blijven hangen, no questions asked.
Entrees bestonden uit de well-named Belly Busters (nacho's, onion rings e.a.), gevolgd door meatloaf, gravy, peas and toast, Coney Island Hot Dog met coleslaw, fish'n chips en chicken nuggetsomethings. Alles geserveerd in een setting van gele formica met neon, ceiling fans en free refills. Desgevraagd meldde de serveerster dat wij een 'normaal' American size dinner hadden verorberd. Toch maar geen French Toast Shake als toetje genomen: 'Breakfast for dessert or dessert for breakfast, it's your choice'. Daar moeten nog maar ns voor terugkomen...
Maar dat is vanavond mooi recht gezet. Op Colfax vonden we the perfect place: in Tom's Diner (ja, echt) zijn plastic mandjes geen hippe fashion accessory, ze 'zijn' gewoon. Net zo goed als de fifties er nog zestig jaar zijn blijven hangen, no questions asked.
Entrees bestonden uit de well-named Belly Busters (nacho's, onion rings e.a.), gevolgd door meatloaf, gravy, peas and toast, Coney Island Hot Dog met coleslaw, fish'n chips en chicken nuggetsomethings. Alles geserveerd in een setting van gele formica met neon, ceiling fans en free refills. Desgevraagd meldde de serveerster dat wij een 'normaal' American size dinner hadden verorberd. Toch maar geen French Toast Shake als toetje genomen: 'Breakfast for dessert or dessert for breakfast, it's your choice'. Daar moeten nog maar ns voor terugkomen...
We zijn lekker aan het werk op het balkon van ons huisje in Estes park, in blijde verwachting van onze terugtocht morgen en overmorgen vanaf Denver airport. Als dat om een of andere reden toch niet doorgaat stel ik voor Patricia Paay te bellen. Ik vernam van een van Nederlands meest fanatieke Paay experts (ik weet niet wat het over mij zegt maar ik heb er meerderen in mijn vriendenkring) dat ze ooit een prachtig nummer heeft gezongen getiteld 'Take me back to Denver' op haar LP 'Malibu Touch' (1978). Patricia, wil je met ons ruilen?
Abonneren op:
Posts (Atom)